همه چیز درباره سازهای ضربی

همه چیز درباره سازهای ضربی و کوبه‌ای

موسیقی و ساز، دریچه‌ای به سوی دنیایی از تنوع و زیبایی است که مرزهای جغرافیایی را در می‌نوردد. سازها در هر گوشه‌ای از دنیا، با فرهنگ و ملیت خاص خود، جایگاه ویژه‌ای دارند. برخی از سازها، مانند تنبک، از شرق به غرب راه یافته‌اند و در دستان مردمان بسیاری از کشورها به صدا درمی‌آیند. در این مقاله، به معرفی جامع و گسترده انواع سازهای ضربی، از جمله سازهای ضربی ایرانی و خارجی، می‌پردازیم و اطلاعات عمیق و کاملی را در اختیار علاقه‌مندان به این دنیای شگفت‌انگیز قرار می‌دهیم.

ما در آموزشگاه موسیقی ماهور با بهره‌گیری از اساتید مجرب، انواع سازهای ضربی و کوبه‌ای را به صورت تخصصی و حرفه‌ای به علاقه‌مندان سازهای ضربی آموزش می‌دهیم.

سازهای ضربی

سازهای ضربی

تاریخچه سازهای ضربی

سازهای ضربی از دیرباز در فرهنگ‌های مختلف بشری حضوری دیرینه داشته‌اند. قدمت برخی از این سازها به هزاران سال پیش می‌رسد. برای مثال، طبل یکی از قدیمی‌ترین سازهای ضربی است که در نقاشی‌های غارنشینان نیز دیده شده است. شواهد نشان می‌دهد که انسان‌های اولیه از جمجمه حیوانات، پوست درختان و اشیاء طبیعی دیگر به عنوان سازهای ضربی و کوبه‌ای استفاده می‌کرده‌اند. با گذشت زمان و پیشرفت تمدن‌ها، سازهای ضربی نیز تکامل یافتند و تنوع و ظرافت بیشتری پیدا کردند.

قدمت سازهای ضربی به هزاران سال پیش و احتمالاً پس از صدای انسانی، قدیمی‌ترین نوع سازها هستند. در کاوش‌های باستان‌شناسی، طبل‌ها و سازهای ضربی مربوط به چندین هزار سال قبل از میلاد کشف شده است. در محوطه باستانی کول‌فره، نقوشی از دف و چنگ مربوط به تمدن ایلام وجود دارد.
انسان با استفاده از پوست حیوانات و اشیاء طبیعی، اولین سازهای ضربی را ساخت. تنوع و گستردگی سازهای ضربی در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، نشان‌دهنده اهمیت ریتم در موسیقی است.
از وظایف اصلی سازهای ضربی، حفظ و ایجاد ریتم در موسیقی است.
تنوع صوتی و تکنیکی سازهای ضربی، آن‌ها را به عنصری جذاب در موسیقی تبدیل کرده است. در موسیقی سنتی ایران، سازهای ضربی مانند تمبک، دف، دایره، دهل و طبله نقشی کلیدی دارند. در موسیقی کلاسیک غربی، طبل بزرگ، طبل کوچک، سنج، زیلوفون و ماریمبا از جمله سازهای ضربی رایج هستند.
در موسیقی جاز و بلوز، انواع مختلفی از طبل و درامز، به عنوان سازهای ضربی اصلی به کار می‌روند. در موسیقی پاپ و راک، از تنوع گسترده‌ای از سازهای ضربی کوبه‌ای و الکترونیکی استفاده می‌شود.
نوازندگان برجسته سازهای ضربی با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این سازها در موسیقی کمک کرده‌اند. تکنیک‌های نوازندگی سازهای ضربی در طول زمان تکامل یافته و تنوع و ظرافت بیشتری پیدا کرده‌اند.
ساخت سازهای ضربی نیز با استفاده از مواد و تکنیک‌های جدید، پیشرفت چشمگیری داشته است. امروزه شاهد تنوع عظیمی از سازهای ضربی در فرهنگ‌ها و سبک‌های مختلف موسیقی هستیم.
یادگیری و نوازندگی سازهای ضربی، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد.
ریتم و ضرب‌آهنگ، نقشی اساسی در زندگی انسان و بسیاری از فعالیت‌های او دارد.
سازهای ضربی، ابزاری قدرتمند برای بیان احساسات و انتقال پیام هستند. موسیقی بدون سازهای ضربی، فاقد عنصر حیاتی ریتم و پویایی خواهد بود.
تاریخچه سازهای ضربی، داستانی جذاب از خلاقیت، نوآوری و تکامل در موسیقی است. سازهای ضربی در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، کاربردهای متنوعی دارند.

از سازهای ضربی در مراسم مذهبی، جشن‌ها، رقص‌ها، جنگ‌ها و سایر مناسبت‌ها استفاده می‌شود. ریتم‌های خاص هر فرهنگ، هویت و اصالت آن را به نمایش می‌گذارند. سازهای ضربی در آموزش موسیقی، به ویژه برای کودکان، نقشی مهم دارند. ریتم، به عنوان عنصری بنیادی در موسیقی، درک و یادگیری آن را آسان‌تر می‌کند. نوازندگی سازهای ضربی، به ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی کمک می‌کند.

سازهای ضربی، ابزاری برای بیان خلاقیت و احساسات در افراد هستند. نوازندگی گروهی سازهای ضربی، روحیه همکاری و تعامل را در افراد تقویت می‌کند. صنعت ساخت سازهای ضربی، به عنوان یک بخش مهم در اقتصاد موسیقی، به اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی کمک می‌کند. تنوع و گستردگی سازهای ضربی، فرصتی برای انتخاب و نوازندگی برای افراد با سلیقه‌های مختلف را فراهم می‌کند.

با ظهور تکنولوژی، سازهای ضربی الکترونیکی نیز به جمع سازهای ضربی سنتی اضافه شده‌اند. سازهای ضربی الکترونیکی، امکانات و تنوع صوتی جدیدی را به نوازندگان ارائه می‌دهند. ترکیب سازهای ضربی سنتی و الکترونیکی، خلاقیت و نوآوری را در موسیقی به ارمغان می‌آورد.

تاریخچه سازهای ضربی، نشان‌دهنده پویایی و تحول دائمی موسیقی در طول زمان است. آینده سازهای ضربی، نویدبخش خلاقیت، تنوع و نقش‌آفرینی بیشتر در موسیقی خواهد بود. یادگیری نوازندگی سازهای ضربی، تجربه‌ای لذت‌بخش و فواید بسیاری برای افراد در سنین مختلف دارد.

اگر به موسیقی و ریتم علاقه‌مند هستید، نوازندگی سازهای ضربی را امتحان کنید.

دنیای شگفت‌انگیز سازهای ضربی، منتظر خلاقیت و نوآوری شماست. با نوازندگی سازهای ضربی، به ارتقای حس ریتم و پویایی در زندگی خود کمک کنید.

به یاد داشته باشید که موسیقی و ریتم، زبانی جهانی برای بیان احساسات و ارتباط با دیگران هستند. سازهای ضربی، ابزاری قدرتمند برای خلق لحظات شاد و خاطرات ماندگار در زندگی هستند. با نوازندگی سازهای ضربی، به دنیای جذاب موسیقی و ریتم بپیوندید. تنوع و گستردگی سازهای ضربی، فرصتی برای انتخاب و نوازندگی برای افراد با علایق و مهارت‌های مختلف را فراهم می‌کند.

نوازندگی سازهای ضربی، به ارتقای اعتماد به نفس و عزت نفس در افراد کمک می‌کند. موسیقی و ریتم، به عنوان عنصری شادی‌بخش، در سلامت روان و جسم انسان نقشی مؤثر دارند. نوازندگی سازهای ضربی، راهی برای تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی است.

با نوازندگی سازهای ضربی، به دنیای پرهیجان و پرنشاط موسیقی قدم بگذارید.

سازهای ضربی، ابزاری برای بیان احساسات و انتقال پیام‌های صلح و دوستی هستند. با نوازندگی سازهای ضربی، به خلق دنیایی زیباتر و پرشورتر کمک کنید.

تاریخچه سازهای ضربی، داستانی از خلاقیت، نوآوری و عشق به موسیقی است که در گذر زمان ادامه خواهد داشت.

مفهوم ساز ضربی (کوبه‌ای)

ساز ضربی، سازی است که با ضربه، سایش، حرکت دست و … به صدا درمی‌آید. این سازها معمولاً برای ایجاد ریتم به کار می‌روند، اما می‌توان از آن‌ها برای ایجاد ملودی نیز استفاده کرد. معمولا به ساز ضربی، کوبه‌ای نیز می‌گویند. برخی از سازهای کوبه‌ای، مانند زیلوفون، کوک معین دارند و برخی دیگر، مانند طبل، کوک نامعین دارند.

به عبارت دیگر سازهای ضربی، سازهایی هستند که با استفاده از ضربه زدن به آن‌ها، صدا تولید می‌کنند. این سازها شامل یک مجموعه از ابزارها هستند که با استفاده از دست، چوب، فلز و یا سایر مواد، صدا تولید می‌کنند.

در جهان سازهای کوبه‌ای بسیار متنوعی وجود دارند که هر کدام دارای ویژگی‌ها و صدای منحصر به فرد خود است. این سازها در فرهنگ‌ها و موسیقی‌های مختلف جهان یافت می‌شوند و نقش مهمی در تولید ریتم و احساس موسیقی دارند. از طریق نوازندگی و استفاده از سازهای ضربی، می‌توان موسیقی را زنده و پویا کرد و تنوع و غنا را در اجراهای موسیقی ایجاد کرد.

سازهای ضربی در سراسر جهان در فرهنگ‌ها و موسیقی‌های مختلف وجود دارند. در زیر یک دسته‌بندی کلی از سازهای ضربی بر اساس فرهنگ و کشور ارائه شده است:

دسته‌بندی سازهای ضربی

سازهای ضربی را می‌توان بر اساس معیارهای مختلفی دسته‌بندی کرد. یکی از رایج‌ترین دسته‌بندی‌ها، بر اساس نوع تولید صدا است:

  • سازهای ضربی پوستی: این سازها از یک یا چند پوست کشیده شده بر روی یک قاب ساخته می‌شوند. با ضربه به پوست، صدا تولید می‌شود. تنبک، دف و درام از جمله سازهای کوبه‌ای پوستی هستند.

    حسین تهرانی در حال تنبک نواختن

    تنبک یک ساز ضربی پوستی می باشد

  • سازهای ضربی فلزی: این سازها از فلز ساخته می‌شوند. با ضربه به بدنه فلزی، صدا تولید می‌شود. سنج، زنگ و طبل فلزی از جمله سازهای کوبه‌ای فلزی هستند.

    سنج یک ساز ضربی فلزی است

    سنج یک ساز ضربی فلزی است

  • سازهای ضربی چوبی: این سازها از چوب ساخته می‌شوند. با ضربه به بدنه چوبی، صدا تولید می‌شود. ماراکاس، کاستانیِت و بلز از جمله سازهای کوبه‌ای چوبی هستند.

    مارکاس یا جغجغهٔ سرخ‌پوستی یک ساز ضربی چوبی است

    مارکاس یا جغجغهٔ سرخ‌پوستی یک ساز ضربی چوبی است

  • سازهای کوبه‌ای ایدئوفون: این سازها بدون استفاده از پوست، فلز یا چوب، صدا تولید می‌کنند. تمپو، لیوان و قاشقک از جمله سازهای کوبه‌ای ایدئوفون هستند.

    قاشُقَک یا کاستانیـِت

    قاشُقَک یا کاستانیـِت

علاوه بر این، می‌توان سازهای کوبه‌ای را بر اساس موارد زیر نیز دسته‌بندی کرد:

  • منطقه جغرافیایی: سازهای کوبه‌ای آفریقایی، آسیایی، اروپایی، آمریکایی و …
  • سبک موسیقی: سازهای کوبه‌ای کلاسیک، جاز، پاپ، راک و …
  • نحوه نواختن: سازهای کوبه‌ای دستی، پدالی، برقی و …

سازهای ضربی در فرهنگ غربی:

  • طبل(تابلا) (Tabla): یکی از سازهای ضربی پرکاربرد در موسیقی‌های غربی است.
  • تمبورین  (Tambourine): سازی با صفحه‌ای چوبی و دسته‌ای که بر روی آن ضربه می‌زنند.
  • درام‌سِت(Drum set): مجموعه‌ای از طبل‌ها و سنج‌ها که در اجرای موسیقی‌های پاپ، راک، جاز و غیره استفاده می‌شود.

سازهای ضربی در فرهنگ آسیایی:

  • تابلا(Tabla): یکی از سازهای ضربی معروف در موسیقی هند و جنوب آسیا.
  • سنج(Cymbal): سازی با صفحه‌ای فلزی که با استفاده از دست‌ها نواخته می‌شود.
  • کوتو(Koto): یک ساز ضربی سنتی در ژاپن.

سازهای ضربی در فرهنگ آفریقایی:

  • درام: سازهای ضربی سنتی و ریتمیک آفریقا که در تعداد زیادی از فرهنگ‌ها و مناطق آفریقایی وجود دارد.
  • جمبه(Djembe): یکی دیگر از سازهای ضربی آفریقایی با صدای عمیق و غنی.

سازهای ضربی در فرهنگ لاتین:

  • بونگو(Bongo): سازهای ضربی کوچک با تنظیم‌های مختلف، معمولاً در موسیقی‌های لاتین استفاده می‌شود.
  • کانگا(Conga): یک ساز ضربی بزرگ با صدای عمیق که در برخی از موسیقی‌های لاتین و کاریبی استفاده می‌شود.

سازهای ضربی در فرهنگ عربی:

  • دربوک (تمپو) (Darbuka): سازی ضربی ترکیبی از طبل و تمبورین که در موسیقی‌های عربی و شرقی استفاده می‌شود.
  • ریق (دف) (Daf) (Riq): یک ساز ضربی کوچک با صدای بلند که در موسیقی‌های عربی توسط نوازندگان استفاده می‌شود.

معرفی سازندگان معروف سازهای ضربی

در سراسر جهان، سازندگان معروف بسیاری وجود دارند که سازهای ضربی با کیفیت بالا تولید می‌کنند. برخی از معروف‌ترین برندهای سازهای ضربی عبارتند از:

  • Pearl: برندی ژاپنی که طیف گسترده‌ای از سازهای ضربی و کوبه‌ای، از جمله درام، تمپو و تنبک را تولید می‌کند.
  • Yamaha: برندی ژاپنی که طیف گسترده‌ای از سازهای ضربی و کوبه‌ای، از جمله درام، ماریمبا و ویبرافون را تولید می‌کند.
  • Ludwig: برندی آمریکایی که طیف گسترده‌ای از سازهای شربی و کوبه‌ای، از جمله درام، طبل و سنج را تولید می‌کند.
  • Gretsch: برندی آمریکایی که طیف گسترده‌ای از سازهای ضربی و کوبه‌ای، از جمله درام، تنبک و دف را تولید می‌کند.
  • Paiste: برندی سوئیسی که طیف گسترده‌ای از سنج‌ها را تولید می‌کند.

سازهای ضربی در فرهنگ غربی:

  • طبل(تابلا) (Tabla): یکی از سازهای ضربی پرکاربرد در موسیقی‌های غربی است.

    طبل یک ساز ضربی است

    طبل یک ساز ضربی است

  • تمبورین  (Tambourine): یا دایره زنگی سازی با صفحه‌ای چوبی و دسته‌ای که بر روی آن ضربه می‌زنند.

    تمبورین یا دایره زنگی

    تمبورین یا دایره زنگی

  • درام‌سِت(Drum set): مجموعه‌ای از طبل‌ها و سنج‌ها که در اجرای موسیقی‌های پاپ، راک، جاز و غیره استفاده می‌شود.

    درام ست مجموعه ای از سازهای ضربی است

    درام ست مجموعه ای از سازهای ضربی است

سازهای ضربی در فرهنگ آسیایی:

  • تابلا(Tabla): یکی از سازهای ضربی معروف در موسیقی هند و جنوب آسیا.

    طبل یک ساز ضربی است

    طبل یک ساز ضربی است

  • سنج(Cymbal): سازی با صفحه‌ای فلزی که با استفاده از دست‌ها نواخته می‌شود.

    سنج یک ساز ضربی فلزی است

    سنج یک ساز ضربی فلزی است

سازهای ضربی در فرهنگ آفریقایی:

  • درام: سازهای ضربی سنتی و ریتمیک آفریقا که در تعداد زیادی از فرهنگ‌ها و مناطق آفریقایی وجود دارد. هنگ درام از جمله این دسته از سازهاست.

    خانواده سازهای هنگ

    خانواده سازهای هنگ

  • جمبه(Djembe): یکی دیگر از سازهای ضربی آفریقایی با صدای عمیق و غنی.

    جمبه مالی از جنس چوب لنکه

    جمبه مالی از جنس چوب لنکه

سازهای ضربی در فرهنگ لاتین:

  • بانگو(Bongo): سازهای ضربی کوچک با تنظیم‌های مختلف، معمولاً در موسیقی‌های لاتین استفاده می‌شود.

    طبل بانگو

    طبل بانگو

  • کنگا(Conga): یک ساز ضربی بزرگ با صدای عمیق که در برخی از موسیقی‌های لاتین و کاریبی استفاده می‌شود.

    طبل کنگا

    طبل کنگا

سازهای ضربی در فرهنگ عربی:

  • داربوکا (تمپو) (Darbuka): سازی ضربی ترکیبی از طبل و تمبورین که در موسیقی‌های عربی و شرقی استفاده می‌شود.

    تمپو یا داربوکا

    تمپو یا داربوکا

  • ریق (دف) (Daf) (Riq): یک ساز ضربی کوچک با صدای بلند که در موسیقی‌های عربی توسط نوازندگان استفاده می‌شود.

    بیژن کامکار در حال دف‌نوازی

    بیژن کامکار در حال دف‌نوازی

معرفی انواع سازهای کوبه‌ای ایرانی

دف

دف یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین سازهای کوبه‌ای ایرانی است که در موسیقی سنتی جایگاه ویژه‌ای دارد. این ساز از یک حلقه چوبی ساخته شده که بر روی آن پوست نازکی کشیده شده است. داخل حلقه چوبی دف، حدود 40 حلقه فلزی تعبیه شده است که هنگام نواختن، صدای زنگ‌وار خود را به نوای ساز می‌دهند. دف شباهت زیادی به دایره دارد اما از آن بزرگ‌تر بوده و صدای بم‌تری دارد.

دف، از دیرباز یار و همراه انسان در نغمه‌ها و آئین‌های مختلف بوده است. قدمت این ساز کوبه‌ای به هزاران سال پیش می‌رسد و در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، جایگاهی ویژه دارد.

ساختار دف: دف از یک قاب چوبی، پوست کشیده شده بر روی آن و زنگ‌هایی در لبه تشکیل شده است. جنس قاب می‌تواند از چوب‌های مختلف مانند گردو، راش و توت باشد. پوست مورد استفاده نیز معمولاً از پوست بز یا گاو است. زنگ‌های دف، صدایی زنگ‌دار و دلنشین به نغمه‌ها می‌افزایند.

نوازندگی دف: نوازندگی دف، تکنیک‌ها و ظرافت‌های خاص خود را دارد. نواختن با انگشتان، ضربه با دست و استفاده از مضراب، از جمله تکنیک‌های رایج در نوازندگی دف هستند.

کاربرد دف: دف در موسیقی سنتی ایران، جایگاهی ویژه دارد. از این ساز در آوازها، تصنیف‌ها، مولودی‌ها، ذکرها و مراسم مختلف مذهبی و عرفانی استفاده می‌شود. دف در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در گروه‌های موسیقی مختلف، به عنوان یک ساز کوبه‌ای پرکاربرد، به کار می‌رود. برای آموزش سازهای ضربی می‌توانید از ساز دف که یکی از زیباترین سازهای کوبه ای و ضربی ایرانی است شروع کنید.

نقش دف در فرهنگ: دف، نقشی فراتر از یک ساز موسیقی دارد. این ساز در فرهنگ و آئین‌های مختلف، جایگاهی ویژه دارد. از دف در مراسم عروسی، جشن‌ها، سوگواری‌ها و مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نوازندگان برجسته دف: استادان برجسته‌ای در نوازندگی دف وجود دارند که با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این ساز در موسیقی کمک کرده‌اند. از جمله استاد پرویز مشکاتیان، استاد محمدجلیل عندلیبی، استاد همایون شجریان، استاد کیخسرو پورناظری و استاد علی اکبر مرادی. برای یادگیری سازهای ضربی از آموزش سازهای ضربی نزد بهترین اساتید موسیقی بهره بگیرید.

یادگیری دف: یادگیری دف، به عنوان یک ساز جذاب و پرکاربرد، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. برای یادگیری این ساز، می‌توان از کلاس‌های حضوری و آنلاین، کتاب‌ها و منابع آموزشی مختلف استفاده کرد.

فواید نوازندگی دف: نوازندگی دف، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد. ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، و تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی، از جمله فواید نوازندگی دف هستند.

دف، نغمه‌ای از دل تاریخ است که با ریتم و نغمه‌های دلنشین خود، روح و جان انسان را نوازش می‌دهد.

تمپو

تمپو یک ساز کوبه‌ای ایرانی است که شباهت زیادی به تنبک دارد. این ساز از جنس سفال یا فلز ساخته شده و صدای بم‌تری نسبت به تنبک دارد. تمپو در موسیقی جنوب ایران و موسیقی ترکی و عربی جایگاه ویژه‌ای دارد.

تاریخچه تمپو:

قدمت تمپو به هزاران سال پیش و به بین‌النهرین باستان بازمی‌گردد. این ساز در طول تاریخ در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، کاربردهای متنوعی داشته است. از تمپو در مراسم مذهبی، جشن‌ها، رقص‌ها، جنگ‌ها و سایر مناسبت‌ها استفاده می‌شده است.

ساختار تمپو: تمپو از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

  • بدنه: بدنه تمپو می‌تواند از جنس‌های مختلفی مانند فلز، چوب یا گِلِ پخته باشد.
  • پوست: پوست تمپو معمولاً از جنس پلاستیک یا پوست حیواناتی مانند بز یا گاو است.
  • زنگ‌ها: زنگ‌هایی در لبه قاب تمپو تعبیه شده‌اند که صدایی زنگ‌دار و دلنشین به نغمه‌ها می‌افزایند.

نوازندگی تمپو: نوازندگی تمپو، تکنیک‌ها و ظرافت‌های خاص خود را دارد. نواختن با انگشتان، ضربه با دست و استفاده از مضراب، از جمله تکنیک‌های رایج در نوازندگی تمپو هستند.

کاربرد تمپو: تمپو در موسیقی سنتی خاورمیانه، جایگاهی ویژه دارد. از این ساز در آوازها، تصنیف‌ها، مولودی‌ها، ذکرها و مراسم مختلف مذهبی و عرفانی استفاده می‌شود. تمپو در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در گروه‌های موسیقی مختلف، به عنوان یک ساز کوبه‌ای پرکاربرد، به کار می‌رود.

نقش تمپو در فرهنگ: تمپو، نقشی فراتر از یک ساز موسیقی دارد. این ساز در فرهنگ و آئین‌های مختلف، جایگاهی ویژه دارد. از تمپو در مراسم عروسی، جشن‌ها، سوگواری‌ها و مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نوازندگان برجسته تمپو: استادان برجسته‌ای در نوازندگی تمپو وجود دارند که با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این ساز در موسیقی کمک کرده‌اند. از جمله این نوازندگان می‌توان به استاد  حسین تهرانی، استاد محمد جلیل عندلیبی و استاد پرویز مشکاتیان اشاره کرد.

یادگیری تمپو: یادگیری تمپو، به عنوان یک ساز جذاب و پرکاربرد، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. برای یادگیری این ساز، می‌توان از کلاس‌های حضوری و آنلاین، کتاب‌ها و منابع آموزشی مختلف استفاده کرد.

فواید نوازندگی تمپو: نوازندگی تمپو، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد. ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، و تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی، از جمله فواید نوازندگی تمپو هستند.

دهل

دهل یکی دیگر از سازهای کوبه‌ای ایرانی است که از دو طرف دارای پوسته است. این ساز توسط یک طناب به گردن نوازنده آویزان می‌شود و با کمک دو چوب (یکی ضخیم‌تر به نام چنگال و دیگری باریک‌تر به نام دیرک) نواخته می‌شود.

دهل، از دیرباز یار و همراه انسان در نغمه‌ها و آئین‌های مختلف بوده است. قدمت این ساز ضربی به هزاران سال پیش می‌رسد و در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، جایگاهی ویژه دارد.

ساختار دهل: دهل از دو قاب چوبی، پوست کشیده شده بر روی آنها و طناب‌هایی برای اتصال قاب‌ها تشکیل شده است. جنس قاب‌ها می‌تواند از چوب‌های مختلف مانند گردو، راش و توت باشد. پوست مورد استفاده نیز معمولاً از پوست بز یا گاو است.

نوازندگی دهل: نوازندگی دهل، تکنیک‌ها و ظرافت‌های خاص خود را دارد. نواختن با دست، ضربه با چوب و استفاده از مضراب، از جمله تکنیک‌های رایج در نوازندگی دهل هستند.

کاربرد دهل: دهل در موسیقی سنتی ایران، جایگاهی ویژه دارد. از این ساز در آوازها، تصنیف‌ها، مولودی‌ها، ذکرها و مراسم مختلف مذهبی و عرفانی استفاده می‌شود. دهل در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در گروه‌های موسیقی مختلف، به عنوان یک ساز کوبه‌ای پرکاربرد، به کار می‌رود.

نقش دهل در فرهنگ: دهل، نقشی فراتر از یک ساز موسیقی دارد. این ساز در فرهنگ و آئین‌های مختلف، جایگاهی ویژه دارد. از دهل در مراسم عروسی، جشن‌ها، سوگواری‌ها و مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نوازندگان برجسته دهل: استادان برجسته‌ای در نوازندگی دهل وجود دارند که با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این ساز در موسیقی کمک کرده‌اند.

یادگیری دهل: یادگیری دهل، به عنوان یک ساز جذاب و پرکاربرد، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. برای یادگیری این ساز، می‌توان از کلاس‌های حضوری و آنلاین، کتاب‌ها و منابع آموزشی مختلف استفاده کرد.

فواید نوازندگی دهل: نوازندگی دهل، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد. ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، و تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی، از جمله فواید نوازندگی دهل هستند.

در ادامه، به 10 نکته جالب در مورد دهل اشاره می‌کنیم:

  1. دهل در زبان فارسی به معنای طبل بزرگ است.
  2. دهل در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود، اما معمولاً قطر آن بین 50 تا 80 سانتی‌متر است.
  3. دهل را می‌توان به صورت ایستاده یا نشسته نواخت.
  4. دهل در بسیاری از رقص‌های محلی ایرانی، مانند رقص چوب، رقص لزگی و رقص آذری، استفاده می‌شود.
  5. دهل در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در کشورهای مختلف مانند هند، پاکستان، افغانستان و ترکیه استفاده می‌شود.
  6. دهل از جمله سازهای پرکاربرد در موسیقی مذهبی ایران است و در مراسم مختلف مذهبی مانند عزاداری محرم و صفر استفاده می‌شود.
  7. دهل در موسیقی عرفانی ایران نیز کاربرد دارد و در مراسم مختلف عرفانی مانند ذکر و سماع استفاده می‌شود.
  8. دهل از جمله سازهای محبوب در موسیقی سنتی ایران است و در بسیاری از آوازها و تصنیف‌ها استفاده می‌شود.
  9. دهل سازی پرکاربرد در گروه‌های موسیقی ایرانی است و در کنار سایر سازها، به زیبایی و جذابیت موسیقی می‌افزاید.
  10. نوازندگی دهل، هنری جذاب و پرطرفدار است و افراد زیادی در ایران و جهان به نوازندگی این ساز می‌پردازند.

تنبک

تنبک یکی از محبوب‌ترین سازهای کوبه‌ای خاورمیانه است. این ساز از جنس چوب یا سفال ساخته شده و صدای حجیم و پرقدرتی دارد. تمبک به شکل افقی روی پای نوازنده قرار می‌گیرد. تنبک، از دیرباز یار و همراه انسان در نغمه‌ها و آئین‌های مختلف بوده است. قدمت این ساز کوبه‌ای به هزاران سال پیش می‌رسد و در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، جایگاهی ویژه دارد.

ساختار تنبک: تنبک از یک بدنه سفالی یا چوبی، پوست کشیده شده بر روی آن و دهانه‌ای در قسمت پایین تشکیل شده است. جنس بدنه می‌تواند از سفال، چوب یا فلز باشد. پوست مورد استفاده نیز معمولاً از پوست بز یا گاو است.

نوازندگی تنبک: نوازندگی تنبک، تکنیک‌ها و ظرافت‌های خاص خود را دارد. نواختن با انگشتان، ضربه با دست و استفاده از مضراب، از جمله تکنیک‌های رایج در نوازندگی تنبک هستند.

کاربرد تنبک: تنبک در موسیقی سنتی ایران، جایگاهی ویژه دارد. از این ساز در آوازها، تصنیف‌ها، مولودی‌ها، ذکرها و مراسم مختلف مذهبی و عرفانی استفاده می‌شود. تنبک در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در گروه‌های موسیقی مختلف، به عنوان یک ساز کوبه‌ای پرکاربرد، به کار می‌رود.

نقش تنبک در فرهنگ: تنبک، نقشی فراتر از یک ساز موسیقی دارد. این ساز در فرهنگ و آئین‌های مختلف، جایگاهی ویژه دارد. از تنبک در مراسم عروسی، جشن‌ها، سوگواری‌ها و مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نوازندگان برجسته تنبک: استادان برجسته‌ای در نوازندگی تنبک وجود دارند که با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این ساز در موسیقی کمک کرده‌اند. از جمله این نوازندگان می‌توان به استاد حسین تهرانی، استاد محمد جلیل عندلیبی و استاد  پرویز مشکاتیان اشاره کرد.

یادگیری تنبک: یادگیری تنبک، به عنوان یک ساز جذاب و پرکاربرد، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. برای یادگیری این ساز، می‌توان از کلاس‌های حضوری و آنلاین، کتاب‌ها و منابع آموزشی مختلف استفاده کرد.

فواید نوازندگی تنبک: نوازندگی تنبک، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد. ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، و تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی، از جمله فواید نوازندگی تنبک هستند.

در ادامه، به 10 نکته جالب در مورد تنبک اشاره می‌کنیم:

  1. تنبک در زبان فارسی به معنای طبل کوچک است.
  2. تنبک در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شود، اما معمولاً ارتفاع آن بین 30 تا 50 سانتی‌متر است.
  3. تنبک را می‌توان به صورت ایستاده یا نشسته نواخت.
  4. تنبک در بسیاری از رقص‌های محلی ایرانی، مانند رقص چوب، رقص لزگی و رقص آذری، استفاده می‌شود.
  5. تنبک در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در کشورهای مختلف مانند هند، پاکستان، افغانستان و ترکیه استفاده می‌شود.
  6. تنبک از جمله سازهای پرکاربرد در موسیقی مذهبی ایران است و در مراسم مختلف مذهبی مانند عزاداری محرم و صفر استفاده می‌شود.
  7. تنبک در موسیقی عرفانی ایران نیز کاربرد دارد و در مراسم مختلف عرفانی مانند ذکر و سماع استفاده می‌شود.
  8. تنبک از جمله سازهای محبوب در موسیقی سنتی ایران است و در بسیاری از آوازها و تصنیف‌ها استفاده می‌شود.
  9. تنبک سازی پرکاربرد در گروه‌های موسیقی ایرانی است و در کنار سایر سازها، به زیبایی و جذابیت موسیقی می‌افزاید.
  10. نوازندگی تنبک، هنری جذاب و پرطرفدار است و افراد زیادی در ایران و جهان به نوازندگی این ساز می‌پردازند.

تنبک، سازی با قدمت دیرینه و جایگاهی ویژه در فرهنگ و موسیقی ملل مختلف است. نغمه‌های دلنشین تنبک، روح و جان انسان را نوازش می‌دهد و حس شور و هیجان را در شنونده ایجاد می‌کند.

در اینجا به چند نمونه از کاربردهای تنبک در موسیقی اشاره می‌کنم:

  • در موسیقی سنتی ایران: تنبک در بسیاری از آوازها و تصنیف‌ها، مانند آواز دشتی، آواز بیات ترک، تصنیف مرغ سحر و تصنیف بهار دلنشین، استفاده می‌شود.
  • در موسیقی کلاسیک ایرانی: تنبک در برخی از قطعات موسیقی کلاسیک ایرانی، استفاده می‌شود.
  • در موسیقی پاپ ایرانی: تنبک در برخی از آهنگ‌های پاپ ایرانی استفاده می‌شود.
  • در موسیقی ملل: تنبک در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در کشورهای مختلف مانند هند، پاکستان، افغانستان و ترکیه استفاده می‌شود.

علاوه بر کاربردهای موسیقیایی، تنبک در موارد دیگری نیز استفاده می‌شود:

  • در آموزش موسیقی: تنبک از جمله سازهای مناسب برای آموزش موسیقی به کودکان است.
  • در موسیقی درمانی: تنبک به عنوان یک ساز آرامش‌بخش، در موسیقی درمانی برای افراد دارای اضطراب و استرس استفاده می‌شود.
  • در تئاتر و سینما: تنبک در برخی از تئاترها و فیلم‌ها برای ایجاد فضایی خاص و انتقال حس به مخاطب استفاده می‌شود.

تنبک، سازی با قابلیت‌های فراوان و کاربردهای متنوع است. این ساز می‌تواند به عنوان یک ابزار آموزشی، درمانی و هنری، نقشی مفید در زندگی انسان ایفا کند.

دایره زنگی

دایره زنگی سازی شبیه به دف است که از آن کوچک‌تر بوده و در اطراف آن دو صفحه گرد فلزی وجود دارد. این دو صفحه فلزی، صدای زنگ خاصی را همراه با ضربه به پوست تولید می‌کنند. دایره زنگی، از دیرباز یار و همراه انسان در نغمه‌ها و آئین‌های مختلف بوده است. قدمت این ساز کوبه‌ای به هزاران سال پیش می‌رسد و در فرهنگ‌ها و ملل مختلف، جایگاهی ویژه دارد.

ساختار دایره زنگی: دایره زنگی از یک قاب چوبی یا فلزی، پوست کشیده شده بر روی آن و زنگ‌هایی در لبه قاب تشکیل شده است. جنس قاب می‌تواند از چوب‌های مختلف مانند گردو، راش و توت باشد. پوست مورد استفاده نیز معمولاً از پوست بز یا گاو است. زنگ‌ها نیز از جنس فلز هستند و در اندازه‌های مختلف بر روی قاب دایره زنگی تعبیه می‌شوند.

نوازندگی دایره زنگی: نوازندگی دایره زنگی، تکنیک‌ها و ظرافت‌های خاص خود را دارد. نواختن با انگشتان، ضربه با دست و استفاده از مضراب، از جمله تکنیک‌های رایج در نوازندگی دایره زنگی هستند.

کاربرد دایره زنگی: دایره زنگی در موسیقی سنتی ایران، جایگاهی ویژه دارد. از این ساز در آوازها، تصنیف‌ها، مولودی‌ها، ذکرها و مراسم مختلف مذهبی و عرفانی استفاده می‌شود. دایره زنگی در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در گروه‌های موسیقی مختلف، به عنوان یک ساز کوبه‌ای پرکاربرد، به کار می‌رود.

نقش دایره زنگی در فرهنگ: دایره زنگی، نقشی فراتر از یک ساز موسیقی دارد. این ساز در فرهنگ و آئین‌های مختلف، جایگاهی ویژه دارد. از دایره زنگی در مراسم عروسی، جشن‌ها، سوگواری‌ها و مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نوازندگان برجسته دایره زنگی: استادان برجسته‌ای در نوازندگی دایره زنگی وجود دارند که با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این ساز در موسیقی کمک کرده‌اند.

یادگیری دایره زنگی: یادگیری دایره زنگی، به عنوان یک ساز جذاب و پرکاربرد، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. برای یادگیری این ساز، می‌توان از کلاس‌های حضوری و آنلاین، کتاب‌ها و منابع آموزشی مختلف استفاده کرد.

فواید نوازندگی دایره زنگی: نوازندگی دایره زنگی، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد. ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، و تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی، از جمله فواید نوازندگی دایره زنگی هستند.

سازهای کوبه‌ای نقش مهمی در موسیقی ایرانی دارند. این سازها برای ایجاد ریتم و ملودی در موسیقی استفاده می‌شوند. در این متن، به معرفی برخی از سازهای کوبه‌ای ایرانی پرداختیم.

معرفی سازهای کوبه‌ای خارجی

درام

درام یکی از شناخته‌شده‌ترین سازهای کوبه ای در جهان است که در سبک‌های مختلف موسیقی از جمله راک، پاپ، بلوز، جاز و غیره کاربرد دارد. درام کیت آکوستیک از مجموعه‌ای از طبل‌ها و سنج‌ها تشکیل شده که روی پایه‌ها و اتصالات مختلفی نصب شده و در کنار یکدیگر نواخته می‌شوند.

اجزای درام کیت

  • طبل اسنر: طبل کوچکی است که در دو طرف آن لایه‌ای پلاستیکی دارد و پوسته زیرین آن دارای سیم‌های کشیده شده است. این سیم‌ها باعث ایجاد صدای تیز و استاکاتو می‌شوند.
  • طبل بیس: بزرگ‌ترین طبل موجود در درام کیت است که روی زمین قرار می‌گیرد و با یک یا دو پدال توسط پای نوازنده نواخته می‌شود. این طبل صدایی پرقدرت و بم تولید می‌کند.
  • هیت هت: دو سنج کوچکی هستند که روی یکدیگر قرار گرفته‌اند و با یک پدال به هم برخورد می‌کنند. این سنج‌ها صدایی متوسط و تیز تولید می‌کنند.
  • سنج‌ها: سنج‌ها در اندازه‌ها و اشکال مختلفی وجود دارند و صدایی متنوع تولید می‌کنند. دو نوع رایج سنج‌ها در درام کیت، سنج کراش و سنج راید هستند. سنج کراش صدایی بلند و انفجاری دارد و معمولاً برای ایجاد ضربات محکم و نافذ استفاده می‌شود. سنج راید صدایی صاف و پایدار دارد و برای ایجاد ریتم‌های مختلف کاربرد دارد.

هنگ

هنگ نوعی ساز است که در دستهٔ سازهای خودصدا تقسیم‌بندی می‌شود یا به‌طور واضح تر ساز هنگ درام یک ساز کوبه‌ای و ملودیک می‌باشد.

هنگ درام

هنگ یا هنگ درام از خانواده هنگ ها

درام کیت الکترونیک

درام کیت الکترونیک جایگزینی برای درام کیت آکوستیک است که از سنج‌ها و طبل‌های الکترونیکی تشکیل شده است. این ساز صدایی شبیه به درام کیت آکوستیک دارد و مزیت‌هایی مانند قابلیت تنظیم صدا، حمل‌ونقل آسان و قیمت کمتر را نسبت به درام کیت آکوستیک ارائه می‌دهد. درام کیت الکترونیک، نسل جدیدی از سازهای کوبه‌ای است که با استفاده از تکنولوژی دیجیتال، تجربه نوازندگی درام را متحول کرده است. این ساز، با قابلیت‌های منحصر به فرد خود، دنیای جدیدی از صداها و امکانات را به روی نوازندگان درام گشوده است.

ساختار درام کیت الکترونیک:

درام کیت الکترونیک از اجزای مختلفی تشکیل شده است:

  • پدها: پدها، سطوح حساس به ضربه هستند که به جای طبل‌های سنتی در درام کیت الکترونیک استفاده می‌شوند. پدها می‌توانند از جنس‌های مختلفی مانند پلاستیک، سیلیکون و مش ساخته شوند.
  • مغز: مغز درام کیت الکترونیک، یک واحد پردازش مرکزی است که وظیفه پردازش صداها و تنظیمات را بر عهده دارد.
  • ماژول‌ها: ماژول‌ها، بخش‌های مختلفی هستند که وظایف مختلفی مانند تولید صدا، افکت‌گذاری و تنظیمات را بر عهده دارند.
  • آمپلی‌فایر: آمپلی‌فایر، وظیفه تقویت صدا و ارسال آن به بلندگوها را بر عهده دارد.
  • بلندگوها: بلندگوها، وظیفه پخش صدا را بر عهده دارند.

نوازندگی درام کیت الکترونیک: نوازندگی درام کیت الکترونیک، شباهت‌های زیادی به نوازندگی درام سنتی دارد. با این تفاوت که در درام کیت الکترونیک، به جای طبل‌های سنتی از پدها استفاده می‌شود.

کاربرد درام کیت الکترونیک: درام کیت الکترونیک، در طیف وسیعی از کاربردها، از جمله موارد زیر استفاده می‌شود:

  • موسیقی: درام کیت الکترونیک، در انواع مختلف موسیقی، از جمله موسیقی راک، پاپ، جاز و الکترونیک استفاده می‌شود.
  • تمرین: درام کیت الکترونیک، به دلیل صدای کم و قابلیت استفاده از هدفون، برای تمرین در منزل بسیار مناسب است.
  • آموزش: درام کیت الکترونیک، به دلیل قابلیت‌های آموزشی و امکانات مختلف، برای آموزش نوازندگی درام بسیار مناسب است.
  • اجرا: درام کیت الکترونیک، به دلیل قابلیت حمل و نقل آسان و تنوع صداها، برای اجرا در مکان‌های مختلف مناسب است.

مزایای درام کیت الکترونیک: درام کیت الکترونیک، مزایای بسیاری نسبت به درام سنتی دارد، از جمله:

  • صدای کم: درام کیت الکترونیک، صدای بسیار کمتری نسبت به درام سنتی دارد و برای تمرین در منزل بسیار مناسب است.
  • تنوع صدا: درام کیت الکترونیک، تنوع بسیار زیادی از صداها را ارائه می‌دهد که در درام سنتی امکان‌پذیر نیست.
  • قابلیت حمل و نقل: درام کیت الکترونیک، به دلیل وزن و حجم کم، قابلیت حمل و نقل آسان دارد.
  • قابلیت استفاده از هدفون: درام کیت الکترونیک، قابلیت استفاده از هدفون را دارد که برای تمرین در سکوت بسیار مناسب است.
  • قابلیت‌های آموزشی: درام کیت الکترونیک، قابلیت‌های آموزشی

جیمبه

جیمبه یکی از سازهای کوبه ای سنتی آفریقایی است که از چوب و پوست بز ساخته می‌شود. این ساز صدایی گرم و دلنشین دارد و در سبک‌های مختلف موسیقی از جمله جاز، راک، بلوز و غیره کاربرد دارد. این ساز، با قدمت دیرینه خود، در فرهنگ و موسیقی آفریقا جایگاهی ویژه دارد و در سال‌های اخیر، به عنوان یک ساز جذاب و پرطرفدار، در ایران نیز مورد استقبال قرار گرفته است. این ساز با ظاهر قبیله‌ای، صدای پر معنی و بلند و نواختن راحت و آسانش‌، تبدیل به یکی از دوست داشتنی ترین سازهای دنیا شده است. کوک سفت جیمبه، و پوست نازک دهانه، به اندازه زیادی بر صدای پر معنی ساز، تاثیر می‌گذارد. این ساز نیز در ایران رواج فراوان یافته و در آموزشگاه‌های موسیقی تدریس می‌گردد.

ساختار جیمبه: جیمبه از یک بدنه چوبی، پوست کشیده شده بر روی آن و طناب‌هایی برای اتصال پوست تشکیل شده است. جنس بدنه می‌تواند از چوب‌های مختلف مانند درخت آبنوس، ماهون و افرا باشد. پوست مورد استفاده نیز معمولاً از پوست بز یا گاو است.

نوازندگی جیمبه: نوازندگی جیمبه، تکنیک‌ها و ظرافت‌های خاص خود را دارد. نواختن با دست، ضربه با انگشتان و استفاده از مضراب، از جمله تکنیک‌های رایج در نوازندگی جیمبه هستند.

کاربرد جیمبه: جیمبه در موسیقی سنتی آفریقا، جایگاهی ویژه دارد. از این ساز در آوازها، تصنیف‌ها، رقص‌ها و مراسم مختلف مذهبی و عرفانی استفاده می‌شود. جیمبه در موسیقی ملل دیگر نیز کاربرد دارد و در گروه‌های موسیقی مختلف، به عنوان یک ساز کوبه‌ای پرکاربرد، به کار می‌رود.

نقش جیمبه در فرهنگ: جیمبه، نقشی فراتر از یک ساز موسیقی دارد. این ساز در فرهنگ و آئین‌های مختلف آفریقایی، جایگاهی ویژه دارد. از جیمبه در مراسم عروسی، جشن‌ها، سوگواری‌ها و مناسبت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نوازندگان برجسته جیمبه: استادان برجسته‌ای در نوازندگی جیمبه وجود دارند که با خلاقیت و تکنیک خود، به ارتقای جایگاه این ساز در موسیقی کمک کرده‌اند. از جمله این نوازندگان می‌توان به  مامادو دیابی، فامادو کوناته، با سی دیابی  اشاره کرد.

یادگیری جیمبه: یادگیری جیمبه، به عنوان یک ساز جذاب و پرکاربرد، می‌تواند تجربه‌ای لذت‌بخش باشد. برای یادگیری این ساز، می‌توان از کلاس‌های حضوری و آنلاین، کتاب‌ها و منابع آموزشی مختلف استفاده کرد.

فواید نوازندگی جیمبه: نوازندگی جیمبه، فواید بسیاری برای ذهن و جسم انسان دارد. ارتقای تمرکز، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس، و تخلیه انرژی و تنش‌های روحی و روانی، از جمله فواید نوازندگی جیمبه هستند.

جان جان

جان جان از گروه طبل‌های طناب دار غرب آفریقاست که از سه ساز ضربی تشکیل شده است. این سازها معمولاً با هم نواخته می‌شوند و صدایی هماهنگ و دلنشین تولید می‌کنند. جان جان از آن آفریقا غربی است و از سه ساز کوبه‌ای تشکیل می‌شود:
دان دونبا (بزرگ)، سانگبا (متوسط)، کان کینی (کوچک). البته هر کدام از این سازها از کنده‌های توخالی به وجود آمده‌اند و دارای اندازه‌های بسیار گوناگونی هستند، معمولا دهانه جان جان ها با پوست بز درست می‌شود.
جان جان ها نه تنها ضرب‌های باس ریتم‌های آفریقایی را بوجود می‌آورند ، بلکه به ریتم، ملودی ظریفی نیز می‌افزایند. به گونه سنتی هر نوازنده یکی از اندازه‌های جان جان را می‌نواخت و گروه نوازندگان ریتم‌ها را در هم می‌آمیختند.
اما امروزه معمولا یک نفر هر سه ساز را به تنهایی می‌نوازد، افزون بر این نوازنده جان جان، ریتم ساز را با یک دست (دست چپ) و با دست دیگر ( معمولا دست راست) زنگ  می‌نوازد.

اودو

اودو ساز کوبه ای نیجریه‌ای است که بدنه‌ای شبیه به گلدان دارد. این ساز صدایی عمیق و رسا تولید می‌کند و در موسیقی هندی و بندری ایرانی نیز کاربرد دارد. اودو ، سازی است با اندامی خنده دار و جز اندک سازهای کوبه‌ای است که دهانه (یا پوست) ندارد، ولی می‌توان با ضربه زدن به روی آن، تولید صدا کرد.
به جای آن کل بدنه ساز برای ضربه زدن، تولید صدا و در یک کلام، نواختن بکار برده می‌شود.
اودو از نیجریه می‌آید و بر پایه افسانه‌ها و داستان‌ها از گلدانی گرفته شده است که به گونه اتفاقی، دارای سوراخی در کنار خود بوده است.
این سوراخ، گلدان را برای نگهداری چیزهای گوناگون، بی مصرف می‌ساخت. دارندگان این گلدان، مانند افرادی که احساس ریتمیک بالایی دارند، همان کاری را انجام دادند که هر شخص دیگری در این شرایط انجام می‌داد.
اودو صدایی بی همتا تولید می‌کند: از صدای زنگ گرفته تا صدای بم کم رنگ و ضعیف.
این ساز در بندر و بخشی از هندوستان و بلوچستان هم استفاده میشود.
که در بندر به نام جهله و در سه سایز جمالی (باس) جهله (مید) گلوک (های) استفاده میشود. در گروه‌های سنتی کار هم از خمره (چیزی شبیه اودو) استفاده می‌کنند.

کنگا

کنگا از سازهای کوبه ای لاتینی است که ریشه در کوبا دارد. این ساز از چوب و پوست گوساله ساخته می‌شود و در سبک‌های مختلف موسیقی از جمله جاز، راک، بلوز و غیره کاربرد دارد. کنگا تا حد زیادی، مرسوم‌ترین ساز دستی کاربردی در موسیقی مردمی به شمار می‌آید .
ریشه لغوی کنگا از کنگوی آفریقا است، اما ساز خمره‌ای شکلی که پیش از این می‌دیدید در واقع سازی کوبایی است که از دل نواهای محلی و بومی بیرون آمده.

کنگاها را می‌توان در موسیقی جاز، راک، بلوز، آراندبی، و ورگا دید. کنگا در واقع شامل سه ساز است:
کوینتو ، سی گاندو یا کنگا و تومبا یا تومبادورا (اگر کنگا چهار تکه باشد کوچکترین خانواده کنگا ری کوینتو نام دارد).
ضمنا به کل این ساز در ایران تومبا می‌گویند.
می‌گویند این ساز در زمان شاه عباس توسط بردگان آفریقایی که برای بیگاری توسط انگلیس به بندر گمبرون آورده شده بودند به ایران راه یافت.

کاربردهای سازهای کوبه‌ای

سازهای کوبه‌ای برای موارد مختلفی استفاده می‌شوند:

  • موسیقی: در انواع مختلف موسیقی، از جمله موسیقی سنتی، کلاسیک، جاز، پاپ و راک از سازهای کوبه‌ای استفاده می‌شود.
  • رقص: در بسیاری از رقص‌ها، از سازهای کوبه‌ای برای ایجاد ریتم و شور و هیجان استفاده می‌شود.
  • تئاتر: در تئاتر، از سازهای کوبه‌ای برای ایجاد فضاسازی و انتقال حس و حال به مخاطب استفاده می‌شود.
  • آئین‌ها: در بسیاری از آئین‌ها و مراسم مذهبی و سنتی، از سازهای کوبه‌ای استفاده می‌شود.
  • آموزش: از سازهای کوبه‌ای در آموزش موسیقی به کودکان و بزرگسالان استفاده می‌شود. در آموزشگاه موسیقی ماهور بهترین اساتید موسیقی کرج آماده تدریس موسیقی به شما و کودکان شما هستند.

۲۰ توصیه برای انتخاب ساز ضربی مناسب:

اگر قصد دارید نوازندگی با سازهای ضربی را یاد بگیرید، باید به نکات زیر توجه کنید:

  1. علاقه خود را در نظر بگیرید: به چه نوع موسیقی و ریتمی علاقه دارید؟
  2. بودجه خود را تعیین کنید: چقدر می توانید برای خرید ساز ضربی هزینه کنید؟
  3. سطح مهارت خود را در نظر بگیرید: آیا مبتدی هستید یا تجربه نوازندگی دارید؟
  4. فضای موجود برای تمرین را در نظر بگیرید: چه مقدار فضا برای تمرین با ساز ضربی دارید؟
  5. حجم و وزن ساز را در نظر بگیرید: آیا حمل و نقل ساز برای شما آسان است؟
  6. تنوع صوتی ساز را بررسی کنید: آیا تنوع صوتی ساز مورد نظر شما را راضی می کند؟
  7. امکانات و قابلیت های ساز را بررسی کنید: آیا ساز مورد نظر شما امکانات و قابلیت های مورد نظر شما را دارد؟
  8. نظرات نوازندگان دیگر را بخوانید: نظرات و تجربیات نوازندگان دیگر را در مورد سازهای مختلف مطالعه کنید.
  9. قبل از خرید، ساز را امتحان کنید: قبل از خرید نهایی، حتماً ساز را امتحان کنید و از صدای آن مطمئن شوید.
  10. از یک متخصص کمک بگیرید: اگر در انتخاب ساز ضربی مناسب مشکل دارید، از یک متخصص یا نوازنده باتجربه کمک بگیرید.

نکات تکمیلی:

  1. یادگیری نوازندگی سازهای ضربی: در نظر داشته باشید که یادگیری نوازندگی هر سازی نیاز به تمرین و ممارست دارد.
  2. انتخاب سبک موسیقی: انتخاب سبک موسیقی مورد علاقه تان می تواند در انتخاب ساز مناسب به شما کمک کند.
  3. مناسبت استفاده از ساز: در نظر بگیرید که از ساز ضربی برای چه منظوری (تمرین، اجرا، …) استفاده می کنید.
  4. برند و کیفیت ساخت: برند و کیفیت ساخت ساز می تواند در طول عمر و کیفیت صدای آن تاثیرگذار باشد.
  5. قیمت و گارانتی: قیمت و گارانتی ساز را با توجه به بودجه و نیاز خود بررسی کنید.
  6. خرید از فروشگاه معتبر: برای خرید ساز ضربی، به یک فروشگاه معتبر و قابل اعتماد مراجعه کنید.
  7. اهمیت تمرین: به یاد داشته باشید که برای پیشرفت در نوازندگی، تمرین مداوم و منظم ضروری است.
  8. لذت بردن از نوازندگی: مهمتر از همه، از نوازندگی با ساز ضربی خود لذت ببرید!

در ماهور، بهترین آموزشگاه موسیقی گوهردشت کرج آماده ارائه به روزترین آموزش‌های موسیقی ضربی و کوبه‌ای به شما عزیزان هستیم.

معرفی بهترین مراکز آموزش نوازندگی با سازهای ضربی

در سراسر جهان، مراکز آموزشی بسیاری وجود دارند که نوازندگی با سازهای کوبه‌ای را آموزش می‌دهند. برخی از معروف‌ترین مراکز آموزشی نوازندگی با سازهای کوبه‌ای عبارتند از:

  • Berklee College of Music: در شهر بوستون آمریکا، یکی از معتبرترین دانشگاه‌های موسیقی در جهان که رشته‌های مختلف نوازندگی با سازهای کوبه‌ای را ارائه می‌دهد.
  • Manhattan School of Music: در شهر نیویورک آمریکا، یکی از دیگر از دانشگاه‌های معتبر موسیقی در جهان که رشته‌های مختلف نوازندگی با سازهای کوبه‌ای را ارائه می‌دهد.
  • Royal College of Music: در شهر لندن انگلستان، یکی از معتبرترین دانشگاه‌های موسیقی در اروپا که رشته‌های مختلف نوازندگی با سازهای کوبه‌ای را ارائه می‌دهد.
  • Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris: در شهر پاریس فرانسه، یکی از معتبرترین دانشگاه‌های موسیقی در اروپا که رشته‌های مختلف نوازندگی با سازهای کوبه‌ای را ارائه می‌دهد.

معرفی بهترین آموزشگاه‌های موسیقی کرج

  • آموزشگاه موسیقی ماهور: واقع در استان البرز در شهر کرج در منطقه گوهردشت. در این آموزشگاه با بهره‌گیری از بهترین اساتید موسیقی ضربی و کوبه‌ای با محیط آرام و دلنشین می‌توانید به فراگیری انواع سازهای ضربی و کوبه‌ای بپردازید. بهترین اساتید موسیقی کرج برای آموزش سازهای ضربی از جمله تبک، هنگ درام، بلز، سازهای ضربی کودکان، دف و تمپو و انواع سازهای کوبه‌ای و ضربی در این آموزشگاه آماده تدریس به شما هستند.

معرفی منابع آموزشی برای یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی

منابع آموزشی متعددی برای یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی و کوبه‌ای وجود دارد. برخی از معروف‌ترین منابع آموزشی عبارتند از:

  • کتاب: کتاب‌های متعددی برای یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی منتشر شده است که می‌توانید از آنها استفاده کنید.
  • وب سایت: وب سایت‌های متعددی وجود دارند که آموزش‌های آنلاین نوازندگی با سازهای ضربی را ارائه می‌دهند.
  • ویدئو: ویدئوهای آموزشی متعددی برای یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی در یوتیوب و دیگر پلتفرم‌های اشتراک گذاری ویدئو وجود دارد.
  • نرم افزار: نرم افزارهای متعددی برای یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی وجود دارد.
  • آموزش مستقیم توسط استاد: بهترین راه یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی بهره‌گیری مستقیم از حضور استاد هر ساز است. در آموزشگاه ماهور بهترین اساتید سازهای ضربی آماده تدریس انواع سازهای ضربی به شما هستند.

سازهای ضربی دنیایی از تنوع و زیبایی هستند که می‌توانند لذت و هیجان زیادی را به زندگی ما هدیه بدهند. اگر به موسیقی و نوازندگی علاقه دارید، یادگیری نوازندگی با سازهای ضربی می‌تواند انتخابی عالی باشد. با گسترش و تنوع این سازها، فرصت‌های زیادی برای نوازندگان جوان در سبک‌های مختلف موسیقی وجود دارد.

10 توصیه برای پیدا کردن بهترین استاد برای آموزش سازهای ضربی:

  1. هدف خود را از یادگیری مشخص کنید: برای چه منظوری می خواهید ساز ضربی یاد بگیرید؟ (علاقه شخصی، ارتقای مهارت، …)
  2. بودجه خود را تعیین کنید: چقدر می توانید برای آموزش ساز ضربی هزینه کنید؟
  3. منطقه مورد نظر خود را مشخص کنید: آیا به دنبال استاد حضوری هستید یا آنلاین؟ در چه منطقه ای به دنبال استاد هستید؟
  4. سطح مهارت خود را در نظر بگیرید: مبتدی هستید یا تجربه نوازندگی دارید؟
  5. سبک موسیقی مورد نظر خود را مشخص کنید: به چه سبکی از موسیقی علاقه دارید؟
  6. از طریق جستجوی آنلاین: از طریق موتورهای جستجو و وب سایت های آموزش موسیقی، به دنبال اساتید ساز ضربی بگردید.
  7. از طریق آموزشگاه های موسیقی: با آموزشگاه های موسیقی معتبر در منطقه خود تماس بگیرید و از اساتید ساز ضربی آنها سوال کنید. می‌توانید از آموزشگاه موسیقی ماهور در کرج و در منطقه گوهردشت که بهترین اساتید موسیقی کرج و را برای شما گرد هم آورده است استفاده کنید.
  8. از طریق نوازندگان دیگر: از نوازندگان ساز ضربی که می شناسید، برای معرفی استاد خوب سوال کنید. بهترین اساتید موسیقی کرج را در صفحه اساتید آموزشگاه موسیقی ماهور ببینید.
  9. تجربه و سابقه کار استاد را بررسی کنید: سابقه کار و تجربه استاد در آموزش و نوازندگی را بررسی کنید.
  10. جلسه اول را امتحان کنید: قبل از ثبت نام نهایی، حتماً یک جلسه حضوری یا آنلاین با استاد داشته باشید تا از نحوه آموزش خود با او مطمئن شوید.

نکات تکمیلی:

  • ویژگی های یک استاد خوب: به دنبال استادی باشید که صبور، با حوصله، و دارای مهارت های آموزشی خوب باشد.
  • هزینه آموزش: هزینه آموزش را با توجه به بودجه و کیفیت آموزش تعیین کنید.
  • برنامه و زمان بندی: برنامه و زمان بندی کلاس ها را با توجه به برنامه خود تنظیم کنید.
  • تعهد و نظم: برای پیشرفت در نوازندگی، به تعهد و نظم در تمرین و حضور در کلاس ها نیاز دارید.
  • ارتباط با استاد: ارتباط خوب و صمیمی با استاد می تواند در یادگیری شما موثر باشد.
  • لذت بردن از یادگیری: مهمتر از همه، از یادگیری ساز ضربی خود لذت ببرید!

در پایان

در نتیجه بررسی مفصل سازهای ضربی خارجی و ایرانی، مشاهده می‌شود که این دو دسته از سازها دارای ویژگی‌ها و خصوصیات منحصر به فردی هستند که نمایانگر فرهنگ، تاریخ و هنر مردم هر منطقه می‌باشند. سازهای ضربی خارجی با تنوع فراوان در ساختار، صدا و استفاده از مواد مختلف، به گونه‌ای است که به تعبیری زبان موسیقی جهانی را با تازگی و زیبایی ارائه می‌دهند. از سوی دیگر، سازهای ضربی ایرانی با تاریخ غنی و جاودانه خود، عمق و ارزش‌های فرهنگی را منعکس می‌کنند.

https://mahoorart.com/?p=841
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Z

@ تمام حقوق برای آموزشگاه موسیقی ماهور محفوظ است.